- müntakim
- arapça منتقم intikam alan.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
müntakim — (A.) [ ﻢﻘﺘﻨﻡ ] intikam alan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜNTAKİM — (Nakm. dan) İntikam alan, öç alan, suçluya cezasını veren … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DEMAR-ÂVER — f. İntikam alan, müntakim. Helâk eden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KİNEHÂH — f. İntikam ve öc almak istiyen. Müntakim, kinci … Yeni Lügat Türkçe Sözlük